Τίτλος πρωτοτύπου: Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (6ΟΣ -1ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ Π. Χ.)
Υπότιτλος: – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΡΗΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Συγγραφέας: Διαμαντής Κούτουλας
Επιμέλεια κειμένου: Σοφία Κόμπου
Χρονολογία 1ης έκδοσης: Θεσσαλονίκη, 2000
Ασπρόμαυρο
Διαστάσεις: 17×24 εκ.
Σελίδες: 190
Εξώφυλλο: Μαλακό
Παρουσίαση
Ο ανθρωπομορφισμός του Ομήρου αποκάλυψε τον ουδέτερο χαρακτήρα της ηθικής των ολύμπιων θεών, που προσωποποιούσαν φυσικά στοιχεία, και η ανακάλυψη των άρρητων αριθμών από τους Πυθαγόρειους επιβεβαίωσε την παρουσία του παραλόγου και του χάους εντός του λόγου και του κόσμου. Η Πλατωνική Ακαδημία, με την τοποθέτηση στο θρόνο των θεών του ορθού λόγου και τη θεώρηση των αριθμών ως ευθύγραμμων τμημάτων (γεωμετρία) “έσωσε” την ηθική των θεών και τα μαθηματικά. Η αστρονομία με το γεωκεντρικό μοντέλο προσπαθεί να ικανοποιήσει το πλατωνικό αίτημα για εξήγηση της τροχιάς των πλανητών με ομαλές κυκλικές κινήσεις, ενώ η θεωρία της κίνησης του Αριστοτέλη, χώριζε το σύμπαν σε δύο περιοχές: την υποσελήνια, της φθοράς και της μεταβολής, και την πέρα από τη Σελήνη, της αιώνιας κίνησης, της αφθαρσίας και του αιθέρα. Ο θεός (πρώτο Κινούν Ακίνητο) και οι Νόες (που κινούν τα ουράνια σώματα) «κατοικούν» στον υπερσελήνιο χώρο, ενώ οι δαίμονες στην υποσελήνια περιοχή είναι οι εξουσιαστές του αέρος.
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
1. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
2. Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΠΕΡΙ «ΧΑΟΥΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΗΤΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
3. ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
4. ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
5. ΕΥΔΟΞΟΣ: ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ «ΚΡΙΣΗΣ» ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ (Η «ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ)
6. Ο ΘΕΟΣ ΩΣ ΟΡΘΟΣ ΛΟΓΟΣ (Η «ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ)
7. ΟΙ ΧΘΟΝΙΕΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑ)
8. Ο ΑΘΕΪΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
9. Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ (Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ)
10. ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ
11. ΟΙ ΙΔΕΑΤΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ Η ΣΤΩΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
12. ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΣ: Η ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΤΩΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΕΟΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Ι. ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ ΩΣ ΜΗΤΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ
ΙΙ. ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΗΓΕΣ
Α. ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΤΙΜΑΙΟΣ»
Β. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ «ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ»
Γ. ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ»
Δ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ «ΠΕΡΙ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
