Πλήρης τίτλος: Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ (3 ΤΟΜΟΙ) – ΛΟΓΟΣ ΕΜΜΕΤΡΟΣ – ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
Μετάφραση: Παναγιώτης Δημουλέας
1η Έκδοση: Νοέμβριος 1996 (1ος Τόμος), Δεκέμβριος 1996 (2ος Τόμος), Σεπτέμβριος 1998 (3ος Τόμος)
Ασπρόμαυρο
Διαστάσεις: 17×24 εκ.
Σελίδες: 88 (1ος Τόμος), 124 (2ος Τόμος), 128 (3ος Τόμος)
Εξώφυλλο: Μαλακό
Παρουσίαση (1ος Τόμος)
Πέρα από τα κρυφά νοήματα της Ελληνικής Μυθολογίας και τους συμβολισμούς της, έντονη ποιητικότητα και συναισθηματική σκέψη διαπερνά ολόκληρο το περιεχόμενό της. Θεοί ωραίοι, έφηβοι, μουσικοί, χορευτές, και πάντα ερωτευμένοι, χαίρονται τη ζωή κάτω από τον απαράμιλλο ουρανό, μέσα σε μια υπέροχη φύση, που την κάνει ακόμα πιο ελκυστική το ήπιο και ελαφρό κλίμα της χώρας των Ελλήνων.
Στα τρία διασωζόμενα βιβλία της μυθολογικής βιβλιοθήκης του Απολλόδωρου (1ος – 2ος αι. μ.Χ.) τα δρώμενα ακολουθούν τη γενεαλογική τάξη των τριών γεναρχών, του Δευκαλίωνα, του Ίναχου και του Αγήνορα.
Η περιληπτικότητα των περιγραφών και η συστηματική παράθεση των ονομάτων ενθάρρυναν την έμμετρη παράφραση του κειμένου, η οποία έγινε με απόλυτο σεβασμό στο πνεύμα και στο νόημα του πρωτοτύπου. Τα αποσπάσματα από το κείμενο του Απολλόδωρου, που παρεμβάλλονται, είναι κυρίως κατάλογοι ονομάτων με αυτοτελή ποιητική αξία, όπου ποίηση και γλώσσα έχουν ταυτιστεί.
(Από την έκδοση)
Παρουσίαση (2ος Τόμος)
Επειδή δε το του Δευκαλίωνος διεξεληλύθαμεν γένος
εχομένως λέγωμεν το Ινάχειον.
Ήταν παιδί του Ωκεανού και της Τιθύος γιόκας,
ο Ίναχος, που βάφτισε και του Άργους το ποτάμι,
κι όταν επαλικάρεψε παντρεύτη τη Μελία,
την κόρη του Ωκεανού που ήτανε κι αδερφή του.
Δυο γιους μόνο αποχτήσανε ήταν ο Φορωνέας
κι ο Αιγιαλέας, που έδωσε στη χώρα τ’ όνομά του
κι αντίς για Πελοπόννησο, όπως την ξέρουν τώρα,
τη λέγαν Αιγιάλεια τα μακρινά τα χρόνια.
Παντέρημος, χωρίς παιδιά πέθαν’ ο Αιγιαλέας,
σ’ ολάκερο εβασίλεψε τον τόπο ο Φορωνέας
διάλεξε την πεντάμορφη νεράιδα Τηλεδίκη
όπου τον Άπη γέννησε κι ήταν της Νιόβης μάνα.
Ο Άπης τύραννος κακός κατάντησε να γίνει
και θέλει την Αιγιαλεία Απία να τη λένε.
[…]
(Από την έκδοση)
Παρουσίαση (3ος Τόμος)
Έπει δε το Ινάχειον διερχόμενοι γένος τους από Βήλου
μέχρι των Ηρακλειδών δεδηλώκαμεν, εχομένως λέγομεν
και τα περί Αγήνορος, ως γαρ ημίν λέλεκται, δύο Λιβύη
εγέννησε παίδας εκ Ποσειδώνος, Βήλον και Αγήνορα.
Θα φύγει ο Αγήνορας και στη Φοινίκη θα ‘ρθει,
ο βασιλιάς της έγινε, γενάρχης των Φοινίκων,
διαλέγει την Τηλέφασσα γυναίκα του να πάρει,
που του γεννά το Φοίνικα, τον Κύλικα, τον Κάδμο
κι ένα κορίτσι μοναχό του κάνει την Ευρώπη.
Ήταν σα στάχυ λυγερή κι είχε τ’ ανθού τη χάρη,
η ομορφιά της σκόρπιζε του ήλιου θάμπος γύρω
κι όταν την πρωταντίκρισε τρελάθηκεν ο Δίας
κι από αγάπη κι έρωτα τρικύμισε η καρδιά του.
Θα γίνει ταύρος, άλλαξε τη θεϊκή μορφή του,
ωραίος ταύρος, ήμερος, π’ ευώδιαζε σα ρόδο,
θα πάει μπροστά της, θα σταθεί, την κόρη να πλανέψει.
[…]
(Από την έκδοση)
