Ο ΓΕΩΡΓΟΣ, Ο ΑΧΙΝΟΣ, Η ΓΑΤΑ
Συγγραφέας: Τατιάνα Κωνσταντινίδου
Χρονολογία έκδοσης: 1983
Σελίδες: 112
Εξώφυλλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 20×13 εκ.
Παρουσίαση
Ο νεαρός απαίτης απαιτούσε. Το τμήμα επαγγελματικού προσανατολισμού του έστειλε ένα ζευγάρι κυάλια κι ένα ζευγάρι παπούτσια. Ο απαίτης είχε ένα μάτικε ένα πόδι. Γι’ αυτό έκοψε το μισό κυάλι, κράτησε το ένα παπούτσι και έστειλε τ’ άλλα μισά πίσω στο τμήμα επαγγελματικού προσανατολισμού, με την ένδειξη:
«Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την κατανόηση και συμπαράσταση που δείξατε απέναντι στο πρόβλημα μου.
Υ.Γ. Το αριστερό παπούτσι και το ένα κυάλι είναι στη διάθεση σας. Μπορείτε να εξυπηρετήσετε με αυτά κάποιον μονόφθαλμο και κουτσό συμπολίτη μου».
Και μη μπορώντας ν’ αντισταθεί στον πειρασμό, έγραψε στο κάτω μέρος της σελίδας μια λεξούλα: χα.
Η περιπαιχτική και ειρωνική χροιά των λόγων του ήταν πια πασιφανής. Έτσι, όταν ανακάλυψε ότι είχε κρατήσει το αριστερό παπούτσι αντί για το δεξί ήταν πια πολύ αργά. Το γράμμα είχε ήδη πάρει το δρόμο για το τμήμα επαγγελματικού προσανατολισμού.
Πανικός κατέλαβε το νεαρό απαίτη. Δεν είχε πια καμμία ελπίδα, ακόμη κι αν ικέτευε, να πάρει το δεξί παπούτσι. Κορύφωση του πανικού, η αυτοκτονία.
Δύο μέρες μετά την άθλια κηδεία του, που δεν έγινε φυσικά με έξοδα του δημοσίου, έφτασε στο σπίτι του ένα κουτί. Μέσα βρήκαμε ένα γράμμα και διαβάσαμε τούτα:
«Το κράτος κατανοεί τους λόγους που σας ώθησαν σ’ αυτήν την απερισκεψία και σας συγχωρεί».
Όσοι δεν ήξεραν την περιπέτεια του νεαρού απαίτη, έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν μέσα στο κουτί ένα γυαλιστερό, αφόρετο, τριζάτο, δεξί παπούτσι. Εγώ όμως ήμουν σίγουρη ότι το άκουσα να καγχάζει: χα.
