ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΟΥ (Α+Β ΤΟΜΟΣ)
Συγγραφέας: Άρης Δαβαράκης
Χρονολογία έκδοσης: 2003 (Α’ τόμος), 2004 (‘Β τόμος)
Σελίδες: 114 (Α’ τόμος), 154 (Β’ τόμος)
Εξώφυλλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 21×12 εκ.
Τώρα δεν μπορείς να κάνεις πίσω Α’ ΤΟΜΟΣ
Παρουσίαση
Ο Ελλάδιος Μαργαρίτης και ο Άρης Δαβαράκης έχουν γεννηθεί με 11 χρόνια διαφορά στην ίδια πολυκατοικία στην Αλεξάνδρεια. Έχουν έρθει και οι δύο για μια βόλτα στον πλανήτη και ψάχνουν να βρουν τα σημάδια που θα τους οδηγήσουν στην καλύτερη εκδοχή της διαδρομής. Σ’ αυτό το πρώτο χρονικό της σχέσης τους, ο Άρης μιλάει πιο πολύ, ενώ ο Ελλάδιος ετοιμάζει ταξίδια και περιπέτειες απολακυπτικές για την εσωτερική ζωή των ανθρώπων. “Τώρα πια δεν μπορείς να κάνεις πίσω”, λέει στον πάντα διστακτικό και αργοπορημένο φίλο του και, με μια σπρωξιά, τον ρίχνει στη θάλασσα για να κολυμπήσει. Ο δρόμος είναι μακρύς και οι δύο φίλοι είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στο τέρμα του, ψηλαφίζοντας όλες τις συμπτώσεις που συνθέτουν μια ζωή – και που ποτέ δεν είναι συμπτώσεις αλλά αντικατοπτρισμοί, αναλαμπές, φλασάκια της εσωτερικής πυξίδας μας.
Συμπτώσεις δεν υπάρχουνε Β’ ΤΟΜΟΣ
Παρουσίαση
Ο Μάρκος Μαργαρίτης, πατέρας του Ελλάδιου, πεθαίνει παραμονές των Χριστουγέννων του 2004, στα ενενήντα του, μετακινούμενος ανάμεσα σε Παρίσι, Μαρακές και Αλεξάνδρεια, ενώ ο γιος του και ο «κολλητός» του γιου του, αφηγητής και συγγραφέας αυτού του βιβλίου, ο Ζαχαρίας-Άρης, προχωρούν εμπειρικά στη μεταφυσική και στο νόημα των πολλών «συμπτώσεων» – που, καταρχάς, δεν υπάρχουνε. Μέσα σε μία εβδομάδα, από την παραμονή των Χριστουγέννων έως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, η εικόνα της πραγματικότητας μεταβάλλεται ριζικά, καθώς ο Μάρκος επιστρέφει κομίζοντας νεότερα από το μέτωπο της αόρατης ζωής. Τα νέα μοιάζουνε πολύ καλά, οι αχτίδες της διαχρονικής αγάπης και του έρωτα γίνονται πανίσχυρα όπλα που διαπερνούν την τρισδιάστατη καθημερινότητα και ανοίγουν τη μεγάλη πόρτα – ή, σωστότερα, τη Στενή Πύλη. Ο συγγραφέας πείθεται ολοένα και περισσότερο πως δεν υπάρχουνε ζωντανοί και πεθαμένοι, μόνο παράλληλες πραγματικότητες με έναν κοινό στόχο που δεν γνωρίζουμε. Οι ήρωές του ξέρουν πολύ περισσότερα από τον ίδιο και σιγά-σιγά αναδιπλώνονται, τα αποκαλύπτουν, τα εκμυστηρεύονται. Ο Δαβαράκης με το δεύτερο βιβλίο του προχωράει ένα βήμα μπροστά, προς την κατεύθυνση της ψυχικής αυτοΐασης μέσω της αλήθειας, όπως αυτή επικρατεί όχι στην τρισδιάστατη πραγματικότητα, αλλά εκεί όπου όλα, παρελθόν, παρόν και μέλλον, είναι ένα.
