ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
Συγγραφέας: Διαμαντής Κούτουλας
Εκδοση: Β’ Συμπληρωμένη Θες/νικη 2002 4η χιλιάδα
Σελίδες: 96
Διαστάσεις 14×21 εκ.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Ασπρόμαυρο, Εικονογραφημένο
Παρουσίαση
Η Βυζαντινή Απολυταρχία, χρησιμοποίησε το Χριστιανισμό ως πολιτική δύναμη συγκέντρωσης της Κεντρικής Αυτοκρατορικής Εξουσίας, έτσι ώστε όποιος δεν ήταν ’Ορθόδοξος Χριστιανός στο Βυζάντιο, θεωρείτο εχθρός του Κράτους και ως· τέτοιος ετιμωρείτο με εξορία ή θάνατο.
Οι Έλληνες Εθνικοί, παρέμειναν μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ. πιστοί στο Δωδεκάθεο και αντιμετώπισαν απηνείς Διωγμούς από τη Χριστιανική Νέα Ρώμη (= Κων/πολη).
Ιδιαίτερα δε οι κάτοικοι και οι Αρχαιότητες της Νοτίου Ελλάδος εδιώχθησαν από τον Αλάριχο και τους Γότθους Χριστιανούς του, τον 4ο αι. μ.Χ. Ωστόσο πάντα ή Βυζαντινή Εξουσία φοβόταν κάποιον νέον Ιουλιανό.
’Ο Ιουστινιανός (μετά το κίνημα του “Ελληνιστού/Εθνικού” πρωθυπουργού Θωμά) έκλεισε την Πλατωνική Ακαδημία και εξόρισε τους Επτά Σοφούς νεοπλατωνικούς στην Περσία.
Το έτος αυτό, 529 μ.Χ. θεωρείται ως το τέλος των Εθνικών Ελλήνων στο Βυζάντιο, αν καΙ οι Μανιάτες εκχριστιανίστηκαν μόλις τον 10ο αί. μ.Χ.
Επίσης, το έτος 539 μ.Χ. ο μέγας διώκτης των Ελλήνων Εθνικών Ιουστινιανός, ιδρύει, Το θεσμό του ιεροεξεταοτού (Quaesitor) δίνοντας το έναυσμα στη Βυζαντινή Ιερά Εξέταση και στα ολοκαυτώματα των αντιφρονούντων στον Ιππόδρομο της Κων/πολης!
