Τίτλος: ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Εκδόσεις: Τρόπος Ζωής
Για Κεντρική Διάθεση πατήστε εδώ
Eπιμέλεια: Άλκης Ράφτης
Α’ Έκδοση: Αθήνα, 1991
Β’ Έκδοση: Χαλάνδρι, 2012
Έγχρωμο – Εικονογραφημένο
Διαστάσεις: 17×24εκ. Σελίδες: 336
Διατίθεται και σε DVD
Περισσότερα για το Χορό στην Αρχαία Ελλάδα
Περισσότερα για τους Αρχαιοελληνικούς Χορούς
Οι εργασίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο Χορός και Αρχαία Ελλάδα είναι από τα Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου Χορού του 1991.
Διαγράφουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων, μελετητικών αντικειμένων και μεθόδων, αποδεικνύοντας ότι η σπουδή του Αρχαίου Ελληνικού χορού συνδυάζει και απαιτεί σε ορισμένες περιπτώσεις τη χρήση διαφορετικών μεθόδων και πεδίων έρευνας.
Ο αναγνώστης μπορεί να βρει εργασίες που εκφράζουν τόσο τη βιωματική προσέγγιση και προσωπική μαρτυρία του ερασιτέχνη μελετητή (Λιάπης), όσο και την αυστηρή επιστημονική μέθοδο του ακαδημαϊκού ερευνητή (Sergent, Γκάρτζιου). Τη διεπιστημονικότητα του αντικειμένου τονίζουν στα άρθρα τους οι Naerebout και Λάζου, εισάγοντας και το ενδιαφέρον για μια σύγχρονη φιλοσοφική επεξεργασία των εννοιών που παρέχει η ιστορική και φιλολογική έρευνα. Δείγμα αρχαιολογικής και ιστορικής κατεύθυνσης βρίσκουμε στην εργασία της Μανδαλάκη – Σπανού, ενώ κλασική ιστορικοφιλολογική τεκμηρίωση βρίσκουμε στις Prudhommeau, Delavaud – Roux και Λαμπροπούλου.
Πολύτιμο διαπολιτισμικό και συγκριτικό υλικό μας προσφέρουν οι Rosemain και Ou Jian-ping, αλλά θίγεται και το ζήτημα της διαχρονικής συνέχειας και επιβίωσης αρχαίων στοιχείων στο υλικό της παράδοσης από τους Ζωγράφου, Μπαζιάνα, και, εξαιρετικά διεξοδικά, από τον Buccheld. Το πεδίο της μουσικής εκπροσωπούν οι Ζαγούρας και Μπαζιάνας, αλλά γίνεται και αναφορά στην πιο χαρακτηριστική στον 20ό αιώνα προσπάθεια αναβίωσης αρχαίων χορών στις Δελφικές Γιορτές (Jacquin). Το πολύπλοκο πρόβλημα της όρχησης στο αρχαίο δράμα αντιμετωπίζουν οι Γκάρτζιου, Λάζου, το ειδικό θέμα των λαβυρινθικών χορών ο Λυκεσάς. Τέλος, επανεκδίδεται σ’ αυτόν τον τόμο συμπληρωμένη η συγκέντρωση της νεώτερης, ελληνικής και ξένης, βιβλιογραφίας για τον αρχαίο ελληνικό χορό (Ράφτης).
Είναι, πιστεύουμε, σημαντικό το ότι για πρώτη φορά συγκεντρώνονται σε ένα τόμο οι πρωτότυπες εργασίες Ελλήνων και ξένων μελετητών, ενώ είναι αξιοσημείωτο πόσο εμπεριστατωμένη και σχολαστική προσπάθεια έρευνας έχει γίνει και συνεχίζει να γίνεται από νέους ερευνητές, όπως ο Naerebout, και συγκινητικό – γι’ αυτό και αξίζει. ιδιαίτερης μνείας – ότι ο Buccheld – αν και γερμανικής καταγωγής – γράφει τόσο καλά στα ελληνικά.
