ΗΠΕΙΡΟΣ (Β’ ΤΟΜΟΣ)
Πλήρης τίτλος: ΗΠΕΙΡΟΣ ( Β’ ΤΟΜΟΣ) – Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ, ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ
Συγγραφέας: ΧΑΜΟΝΤ ΤΖ. Λ. ΝΙΚΟΛΑΣ (HAMMOND G. L. NICHOLAS)
Εκδόσεις: ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Τίτλος πρωτοτύπου: EPIRUS // THE GEOGRAPHY, THE ANCIENT REMAINS, THE HISTORY AND THE TOPOGRAPHY OF EPIRUS AND ADJACENT AREAS
Μετάφραση: ΓΙΑΓΚΑΣ ΧΡ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Έκδοση: Δεκέμβριος 1971
Διαστάσεις: 14×21 εκ.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Περιεχόμενα
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
Ι. Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ
II. Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΙΣ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
III. Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΙΣ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
IV. Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡ. ΠΕΡΙΟΧΩΝ
V. Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡ. ΠΕΡΙΟΧΩΝ
VI. Τ’ ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
VII. ΤΑ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
VIII. Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΦΥΛΩΝ ΚΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
Χ. Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΔΙ’ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: Η ΑΝΤΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ, 480-331 π.Χ.
XI. ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
XII. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
XIII. Η ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
XIV. ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
XV. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
XVI. Η ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
Ι. Μερικά σημεία Τοπογραφίας
ΙΙ. Ο Κυριάκος ο εξ Αγκώνος στην Ήπειρο
III. Ρυθμοί αρχιτεκτονικής και μέθοδοι οχυρώσεως
IV. (α) Η κατανομή των νομισμάτων, που βρέθηκαν στην Ήπειρο
(β) Η συλλογή Νομισμάτων στο Μουσείον Ιωαννίνων
V. Βελοαιχμές και σφενδονοσφαιρίδια
VI. Επιγραφές, που βρέθηκαν στην Ήπειρο
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ονομαστικόν Ηπειρωτικόν
Συνταγματικοί Όροι
Γενικός Πίνακας
Λεπτομέρειες
Παρουσίαση
Η δική μου εξερεύνηση αρχαίων θέσεων στην Ήπειρο επιχειρήθηκε με την υπόδειξη του B.L. Hallward, που στον ενθουσιασμό και τη διδασκαλία του οφείλω ένα μεγάλο χρέος. Άρχισε κατά το ακαδημαϊκό έτος 1929-30, όταν ήμουν στην Ελλάδα, όπως ο Sandys Student του Πανεπιστημίου του Cambridge, και τα ταξείδια μου τότε έθεταν τα θεμέλια για τις γνώσεις μου περί συγχρόνου Ελλάδος και Αλβανίας. Είχα ευχερή προσέγγιση στην Βρεταννική Σχολή Αρχαιολογίας εις Αθήνας στα σημειωματάρια του S.S. Clarke, του πρώτου αξιόλογων γνώσεων ταξειδιώτη στη χώρα από την εποχή του W.M. Leake και του A. Philippson. Ο Clarke, επεσκέφθη αρκετά μέρη της Ηπείρου κατά το 1922 και 1923, έγινε Υφηγητής του Κολλεγίου του Exeter, Οξφόρδης, κι έπειτα επνίγη σ’ εν’ ατύχημα στον Κορινθιακό κόλπο. Ήταν άνθρωπος αξιολόγου δραστηριότητος, θάρρους και νοημοσύνης και διατηρούσε έξοχες σημειώσεις· αλλ’ έρευνα αυτού του είδους συμβαίνει νάναι προσωπική και γι’ αυτό εγώ εκάλυψα το ίδιο έδαφος, όπως αυτός είχε κάνει. Όταν έγινα Υφηγητής του Κολλεγίου του Clare, του Cambridge, το 1930, ήμουν πλήρως απασχολημένος στη διδασκαλία και, συνεπώς, μπόρεσα να επισκεφθώ την Ήπειρο μόνον κατά τις διακοπές. Τελικώς, συνεπλήρωσα την αρχαιολογική μου επισκόπηση κατά τον Αύγουστο του 1939. Αυτό συνεπήγετο δέκα τέσσαρες μήνες μέσα στη χώρα, ότε εβάδιζα από χωριό σε χωριό, μεταφέροντας φωτογραφικό και χωρομετρικό υλικό και ζώντας με τους χωρικούς. Οι μόνοι περιορισμοί στην εργασία μου επεβλήθησαν από το κλίμα και την ελονοσία. Δεν μπορούσε κανείς να μου έχει δώσει μεγαλύτερη αγάπη και φιλοφρονέστερη φιλοξενία απ’ εκείνη των Ηπειρωτών επ’ αμφοτέρων των πλευρών των Ελληνοαλβανικών συνόρων και του Καθηγητού Δ.Ε. Ευαγγελίδη και του δόκτορος L.M. Ugolini, που με υπεδέχθησαν στη Δωδώνη και στο Βουθρωτό, όπου τότε διηύθυναν τις ανασκαφές.
