Συγγραφέας: Krishnamurti Jiddu
ISBN: 978-960-0306-79-8
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Commentaries on Living, Second Series
Έκδοση: Δεκέμβριος 1974
Διαστάσεις: 14×21εκ. Σελίδες: 304
Εξώφυλλο: Μαλακό
Περιεχόμενα
Δημιουργική ευτυχία
Διαμόρφωση
Ο φόβος της εσωτερικής μοναξιάς
Η λειτουργία του μίσους
Πρόοδος και επανάσταση
Ανία
Πειθαρχία
Σύγκρουση – Ελευθερία – Σχέσεις
Προσπάθεια
Αφοσίωση και λατρεία
Ενδιαφέρον
Εκπαίδευση και ολοκλήρωση
Αγνότης
Ο φόβος του θανάτου
Η ένωση του σκεπτόμενου με τις σκέψεις του
Το κυνήγι της Δυνάμεως
Τι είναι εκείνο που σας κάνει απαθή
Κάρμα
Το άτομο και το ιδανικό
Το είσαι τρωτός είναι το να ζεις, το ν’ αποτραβηχτείς είναι το να πεθάνεις
Απελπισία και ελπίδα
Ο νους και το γνωστό
Συμμόρφωση και ελευθερία
Χρόνος και συνέχεια
Η οικογένεια και η επιθυμία για εξασφάλιση
Το “Εγώ”
Η φύση της επιθυμίας
Ο σκοπός της ζωής
Δίνοντας αξία σε μιαν εμπειρία
Το πρόβλημα της αγάπης
Ποιος είναι ο αληθινός προορισμός του Δασκάλου
Τα παιδιά σας και η επιτυχία τους
Η παρόρμηση για αναζήτηση
Προσοχή
Η φωτιά του ανικανοποίητου
Ένα βίωμα ευδαιμονίας
Ένας πολιτικός που ήθελε να κάνει καλό
Ο ανταγωνιστικός τρόπος ζωής
Διαλογισμός -Προσπάθεια – Συνείδηση
Ψυχανάλυση και το ανθρώπινο πρόβλημα
Καθαρισμένος από το παρελθόν
Αυθεντία και συνεργασία
Μετριότης
Θετική κι αρνητική διδασκαλεία
Βοήθεια
Σιωπή του νου
Ικανοποίηση
Ο ηθοποιός
Ο δρόμος της γνώσεως
Πεποιθήσεις – Όνειρα
Θάνατος
Αξιολόγηση
Φθόνος και μοναξιά
Η θύελλα του νου
Ο έλεγχος της σκέψεως
Υπάρχει βαθιά σκέψη;
Απεραντοσύνη
Λέτε πως είστε ο παρατηρητής κι ότι ο φόβος είναι το παρατηρούμενο. Αλλά είναι έτσι; Είστε μια οντότητα ξέχωρη από τις ιδιότητές σας; Δεν είστε το ίδιο και το αυτό με τις ιδιότητές σας; Δεν είστε οι σκέψεις σας, τα αισθήματά σας και τα λοιπά; Δεν είστε ξέχωρος από τις ιδιότητές σας, από τις σκέψεις σας. Είστε οι σκέψεις σας. Είναι η σκέψη που δημιουργεί το “εσείς”, την υποτιθέμενη ξεχωριστή οντότητα. Χωρίς τη σκέψη, ο σκεπτόμενος δεν υπάρχει. Καθώς βλέπει την προσωρινότητα του εαυτού της, η σκέψη δημιουργεί τον σκεπτόμενο σαν κάτι το μόνιμο, το σταθερό, κι ο σκεπτόμενος κατόπιν γίνεται ο πειραματιζόμενος, ο αναλυτής, ο παρατηρητής, που είναι ξέχωρος από το παροδικό. Όλοι μας ποθούμε μια κάποια μονιμότητα και καθώς βλέπουμε την προσωρινότητα τριγύρω μας, η σκέψη δημιουργεί τον σκεπτόμενο που υποτίθεται πως είναι μόνιμος. Ο σκεπτόμενος σε συνέχεια προχωρεί στο φτιάξιμο και ανωτέρων καταστάσεων μονιμότητας: τον ανώτερο εαυτό, την ψυχή και τα λοιπά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
