Τίτλος: Ζ
Συγγραφέας: Βασίλης Βασιλικός
Εκδότης: Εκδόσεις “Γνώση”
Επιμέλεια: Μιχάλη Μεϊμάρη
Ημερομηνία Εκδοσης; Οκτώβριος 1987
Διαστάσεις: 14×21εκ.
Σελίδες: 564
Εξώφυλλο: Μαλακό
Παρουσίαση
Ναι, το Ζ είναι η Ιλιάδα με την έννοια όχι του έπους αλλά της έντεχνης ιστορικής κατάθεσης για το μεταπολεμικό κόσμο· είναι ο Πόλεμος και Ειρήνη με την έννοια ότι ειρήνη δεν ήρθε μετά τον πόλεμο.
Ναι, το Ζ είναι το Έγκλημα και τιμωρία με την έννοια ότι το έγκλημα συνέβη και η τιμωρία: πουθενά δεν
φάνηκε· όπου το θύμα — ιστορικό πρόσωπο το οποίο οι πάντες γνωρίζουν — είναι ο κεντρικός χαρακτήρας και
όχι ο θύτης· όπου εκείνος που σηκώνει το βάρος της σύλληψης των δολοφόνων, λαϊκός ήρωας στα οδοφράγματα των Αθλίων, περιφέρει έκτοτε ως ανάμνηση τον ηρωισμό του.
Ναι, το Ζ είναι το Όσα παίρνει ο άνεμος και δεν φοβάται βέβαια το χαρακτηρισμό μπεστσέλερ — έχει πουλήσει πάνω από 300.000 αντίτυπα ως τώρα στα ελληνικά, νόμιμα και κλεψίτυπα, μερικά εκατομμύρια στις
τριάντα επτά γλώσσες στις οποίες μεταφράστηκε, κι ακόμα είναι το μόνο ελληνικό μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε στη γραφή Μπράιγ — επειδή η ηρωίδα του δεν είναι η Σκάρλετ Ο’Χάρα του Εμφυλίου, αλλά έχει χαρακτήρα διαχρονικό.
Ναι, δικαίως, μετά την πρώτη έκδοση του Ζ το 1966, ειπώθηκε ότι η ελληνική πεζογραφία πλέον φωτίζεται
από τη σκιά τεσσάρων γιγάντων: τον Ροΐδη, τον Παπαδιαμάντη, τον Τσίρκα, και τον Βασιλικού. Πόσο σωστή η αλληλουχία: το χιούμορ με το στιλπνό ύφος, η ψυχογραφική πυκνότητα, η πολυπρόσωπη αναλυτική–τοιχογραφία· και τέλος η συνισταμένη τους και ο συνδυασμός τους που είναι το Ζ του Βασίλη Βασιλικού.
